kanggo puput
kedeping netramu diajeng,
esem angujiwat tansah nambani tatu
nanging geneya sliramu tansah ana ing saknduwuring lintang
tanganku ora sranta anggayuh
wicaramu kang kenes diajeng
tansah ngelipur ati kang ngandut duhkita
ora ketang sak panginang suwene
ganda arum rikmamu diajeng
tansah ndudut ludira lanangku
kagawa tekan impen
geneya
esemmu tansah ana pucuking cemara
kang obah katiuping samirana
kaya nyapu langit wengi ***
Kamis, 18 Februari 2010
Langganan:
Posting Komentar (Atom)
Tidak ada komentar:
Posting Komentar